วันพุธที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2557

รามเกียรติ์ ตอนที่ 2

ขอย้อนความว่าในตอนที่ 1 นั้นคือการกำเนิดตัวละครฝ่ายมนุษย์ที่สืบเชื้อสายมาจากเทวดา ในตอนที่ 2 นี้ก็จะกล่าวถึงต้นกำเนิดของตัวละครฝ่ายยักษ์ที่จะต้องมาห้ำหั่นกันในรามเกียรติ์นั่นเอง ซึ่งจริง ๆ แล้วทั้ง 2 ตอนที่ผมเรียบเรียงใหม่นี้ ตามต้นฉบับเดิมจะรวมกันอยู่ในตอน “หิรัญม้วนแผ่นดิน” นั่นเอง...

รามเกียรติ์ฉบับย่อจังหวะนรก ตอนที่ 2 “บรรพชนยักษา Begins”...

พระสหบดีพรหม อยู่ในวิมานเมืองสวรรค์ชั้นพรหมโลก วันหนึ่ง คิดถึงท้าวสหมลิวัน ผู้เป็นญาติ ซึ่งหนีพระนารายณ์จากเกาะลังกาไปอยู่เมืองบาดาล พระสหบดีพรหม จึงมาสร้างเมืองลงกาใหม่ โดยให้พระวิษณุพรหม เนรมิตให้ตรงที่ภูเขานิลกาลาสีดำ และมีรังกากายสิทธิ์อยู่บนยอดเขา แล้วตั้งชื่อว่าเมือง ลงกาจากนั้นท้าวสหบดีพรหม ให้ยักษ์จำนวนราวแสนโกฏิ มาอยู่เป็นบริวารท้าวธาดาพรหมเมศ ซึ่งครองเมืองลงกา และท้าวธาดาทรงมีพระมเหสีทรงพระนามว่า นางมลิกา 




ต่อมาท้าวธาดาทรงมีพระนามใหม่ว่า ท้าวจตุรพักตร์ มีพระแสงกายสิทธิ์ คือ ตรี ศูล คธา ฉัตรแก้ว และคาถาวิเศษ พระองค์ทรงมีโอรส คือ ท้าวลัสเตียน เป็นยักษ์มี 4 กร


*** หมายเหตุ : ส่วนขยาย (เนื้อหาแม่งเยอะมากนะฮะย์ย์ย์)...



  1. เอาเรื่องท้าวสหมลิวันก่อนละกันว่าทำไมต้องหนีพระนารายณ์...จุดเริ่มต้นเกิดจากท้าวสุเกศ ซึ่งมีศักดิ์เป็นเหลนของพระพรหมไปได้กับนางเทพวดีซึ่งมีเชื้อสายลูกครึ่ง คือพ่อเป็นมนุษย์ แม่เป็นคนธรรพ์...และแล้วท้าวสุเกศก็ได้ลูกเป็นอสูร 3 ตน ได้แก่ ท้าวมาลรีวราช ท้าวสหมลิวันและท้าวมาลี ซึ่งทั้ง 3 ตนก็ได้บำเพ็ญตบะจนพระพรหมมาประทานพรให้ แต่พอได้พรมา พญาอสูรทั้ง 3 ตนก็ใช้อำนาจในทางมิชอบ บังคับขู่เข็ญพระวิษณุพรหมสร้างเมืองให้ ก็คือเมืองลงกานั่นแหละ พอกร่างจนเกินงามไปเยอะ พระนารายณ์ก็เลยต้องมาตบเกรียนสั่งสอน ท้าวมาลีโดนหนักไปหน่อยถึงกับตายในที่รบ ท้าวมาลรีวราชและท้าวสหมลิวันรอเก็บตกแถวสองเห็นดังนั้นเลยทิ้งทุกสิ่งไว้เบื้องหลังแล้วเผ่นลงบาดาลอย่างไว เมืองลงกาจึงร้างมาตั้งแต่บัดนั้น
  2. พระวิษณุพรหม ก็ไม่ใช่พระวิษณุที่หมายถึงพระนารายณ์อีกนั่นแหละ ในมหากาพย์เรื่องรามายณะได้กล่าวว่าเป็นพระวิศวกรรมที่เป็นผู้สร้างกรุงลงกา ดังนั้น เป็นไปได้ที่พระวิษณุกรรม พระวิศวกรรม และพระวิษณุพรหม จะหมายความถึงองค์เดียวกัน
  3. ท้าวสหบดีพรหมกับท้าวธาดาหรือท้าวจตุพักตร์ เป็นญาติกัน เดี๋ยวจะไม่เข้าใจว่าบูรณะเมืองขึ้นมาใหม่แล้วไหงยกให้คนอื่นง่าย ๆ
  4. ท้าวสหบดีพรหมมีชื่ออยู่ในทางพระพุทธศาสนา แต่อันที่จริงคือชื่อว่า ท้าวสหัมบดีพรหม พุทธกิจที่สำคัญคือเป็นผู้ทูลอาราธนาพระพุทธองค์ให้แสดงพระสัทธรรมเทศนาโปรดเวไนยสัตว์ ทำให้พระพุทธเจ้าพิจารณาความแตกต่างของสติปัญญาออกเป็นเรื่อง “บัว 4 เหล่า” นั่นเอง



ปล. ลืมเล่าเพิ่มเติมว่ายักษ์หิรัญในตอนที่ 1 นั้น หลังจากโดนหมูป่าเผือกที่เป็นอวตารของพระนารายณ์ Head Shot ไปแล้วนั้น ยังไปเกิดใหม่กลายเป็น “รามสูร” ในตำนานเทพอีกเรื่องคู่กับเมขลาอีกด้วยนะฮะย์ย์ย์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น