รามเกียรติ์ฉบับย่อจังหวะนรก ตอนที่ 11 “ยักษ์ผู้พิชิตพระอินทร์”
กุเปรันผู้มีศักดิ์เป็นพี่ชายทศกรรฐ์ ตั้งแต่มาอยู่เมืองกาฬจักรก็ขี่บุษบกไปเฝ้าพระอิศวรเสมอ วันหนึ่งหลังจากเฝ้าพระอิศวรแล้วกุเปรันก็มาหยุดชิลล์ชมนกชมไม้ที่เชิงเขาไกรลาส...
ฝ่ายทศกรรฐ์ตั้งแต่กลายเป็นซอมบี้ยักษ์ไร้หัวใจ ก็กำเริบอหังการ์ตัวเป่งเบ่งไม่กลัวใครเพราะคิดว่าถึงใครจะทำอย่างไรก็ไม่ตาย วันหนึ่งนึกไปถึงกุเปรันพี่ชายซึ่งพระบิดาพระราชทานบุษบกให้ บุษบกอันนี้ที่แท้แล้วหาคู่ควรกับกุเปรันไม่ มันคู่ควรกับตนมากกว่า เมื่อบิดาสิ้นแล้วไม่มีใครว่ากล่าวก็คิดว่าจะว่ากล่าวขอคืนบุษบกเอาจากพี่ชายเอง ถ้าไม่ให้ก็คงจะเห็นดีกัน...
คิดแล้วทศกรรฐ์ก็ทรงเครื่องพิชัยสงครามยี่สิบมือถืออาวุธพร้อมสรรพเหาะข้ามสมุทรขึ้นเมฆไปทันที พอมาถึงเขาไกรลาสมองเห็นกุเปรันยืนชมนกชมไม้อยู่ ไม่รอช้าร้องประกาศไปว่า...
"ดูก่อนกุเปรัน ผู้ครองกาฬจักรกรุงใหญ่ อันบุษบกแก้วที่พระบิดาให้นั้น บัดนี้พระบิดาทางมอบราชฐานให้เราครอบครองแล้ว ท่านจงรีบส่งบุษบกมาให้เราเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้นจะฆ่าเสียให้ตาย"...
ฝ่ายกุเปรันได้ฟังทศกรรฐ์ผู้น้องพูดดังนั้น ก็โกรธกริ้วเดือดดาลพูดให้เหตุว่า บรรดาทรัพย์สมบัติที่พระบิดาแบ่งสรรให้ทุกคนโดยถ้วนทั่วกัน ตนเองได้บุษบก ส่วนทศกรรฐ์ได้ครองกรุงลงกา ก็น่าจะพอใจแล้วยังมาอวดอ้างอหังการ์ดูหมิ่นผู้ใหญ่ ตนก็มีฤทธิไกรหากลัวทศกรรฐ์ไม่...
ทศกรรฐ์ได้ฟังก็วิปทันที พุ่งใส่กุเปรันหมายเอาชีวิต กุเปรันสู้ไม่ได้ถูกฟันด้วยอาวุธเลือดโทรมกาย จึงหนีไปทิ้งบุษบกไว้ตรงนั้น...
ทศกรรฐ์เห็นพี่ชายหนีแทนที่จะเอาบุษบกแล้วจบเรื่องกันไป กลับไล่ตามไปจะฆ่าปิดปาก กุเปรันกรี๊ดแต๋วแตกหนีเรื่อยมาจนกระทั่งถึงที่พระอิศวรประทับ ร้อง Help me! Help me! ขอให้พระอิศวรช่วย ขณะนั้นพระอิศวรประทับหลับเนตรอยู่ พอได้ยินเสียงร้องให้ช่วยก็ลืมพระเนตรเห็นทศกรรฐ์กำลังไล่กุเปรันโดยมิได้เกรงกลัวเช่นนั้น ก็ทรงพระพิโรธถอดงาช้างขว้างไป งาช้างนั้นปักเข้ากลางอกทศกรรฐ์ แล้วสาปด้วยวาจาสิทธิ์ว่า ให้งานั้นติดอยู่กับอกทศกรรฐ์ต่อถึงวันตายนั้นแหละ งาค่อยหลุดจากตัว...
ทศกรรฐ์โดนงาช้างปักอกเจ็บปวดแทบจะสิ้นชีวิต รีบหนีออกจากที่นั่น ทั้งยี่สิบมือก็จับงาช้างกระชากฉุดอย่างไรก็ไม่หลุด เห็นว่าไม่หลุดแน่แล้วก็ขึ้นบุษบกกลับกรุงลงกา
แล้วเชิญพระวิษณุกรรมมาช่วยถอนงา
แต่เมื่อถูกสาปแล้วก็ถอนงาไม่ได้ทศกรรฐ์จึงขอให้เลื่อยส่วนที่ยื่นเกะกะออก แล้วเนรมิตเครื่องประดับปิดงาที่จมอยู่ในอกนั้น
..
.
ทศกรรฐ์นั้นแม้จะมีเมียและสนมกรมนางมากมายแต่ก็ไม่อิ่มในรสรัก ยังแปลงเป็นเทวบุตร เที่ยวไล่ไขว่คว้านางฟ้าทั้งหกชั้นอย่างเพลิดเพลิน นอกจากนั้นยังแปลงเป็นปลาไปสมพาสกับปลาจนเกิดบุตรีชื่อสุพรรณมัจฉา แปลงเป็นช้างไปสมพาสกับช้างจนเกิดบุตรคือ ทศคีริธรและทศคีริวัน สำหรับทศกรรฐ์กับนางมณโฑมีโอรสชื่อ รณพักตร์...
รณพักตร์เรียนวิชากับฤๅษีโคบุตรอาจารย์ของทศกรรฐ์ เมื่ออายุได้สิบห้าปี ได้เรียนรู้วิชามหากาฬอัคคี ตั้งพิธีขอศรพระผู้เป็นเจ้าทั้งสามคือพระอิศวร พระนารายณ์และพระพรหม โดยพระอิศวรประทานศรพรหมมาศ พระพรหมประทานศรนาคบาศและพระเวทสำหรับแปลงกายเป็นพระอินทร์พร้อมกับประทานพรว่า เวลาตายนั้นให้ตายบนอากาศ อย่าให้ตายบนดิน ถ้าเศียรขาดตกลงถึงดินให้เกิดไฟประลัยกัลป์ ต่อเมื่อได้พานแก้วทิพย์ของพระพรหมมารองรับเศียรไฟจึงไม่ไหม้โลก และพระนารายณ์ประทานศรวิษณุปาณัม ทศกรรฐ์และนางมณโฑถึงกับปลาบปลื้มเป็นอันมาก...
.
.
.
ส่วนท้าวสหมลิวัน
เมื่อรู้ว่าท้าวลัสเตียนสวรรคตแล้ว ทศกรรฐ์ได้เป็นใหญ่แทน ก็ทรงวิตก เพราะรู้ว่า
ทศกรรฐ์เป็นยักษ์พาลและดุร้ายมาก เห็นว่าควรจะป้องกันเมืองไว้ก่อน
ดังนั้นท้าวสหมลิวันจึงได้เนรมิตด่านไว้ตรงปากทางที่จะเข้าเมืองมนุษย์
โดยเนรมิตสระใหญ่มีดอกบัวเต็ม เฉพาะดอกบัวดอกหนึ่งเป็นดอกใหญ่ถ้าจะเข้าเมือง
จะต้องเข้าทางก้านของดอกบัวนั้น นอกจากนั้นแล้วเนรมิตกำแพงป้อมปราการรายรอบ
มียักษ์หนึ่งโกฏิรักษาด่าน
ต่อจากด่านนั้นมาให้มีพญาช้างเมามันตัวสูงใหญ่แกล้วกล้าเที่ยวตระเวนป้องกันอยู่ไปมา
ต่อจากด่านช้างก็มีด่าน
หินให้เป็นภูเขาใหญ่สองลูกกระทบกันรวดเร็วเกิดเปลวไฟกล้ารุ่งโรจน์ด่านต่อมาเป็นฝูงยุงตัวใหญ่เท่าแม่ไก่อีกชั้นหนึ่ง...
เมื่อถึงกาลสวรรคต ท้าวสหมลิวันจึงสั่งโอรสคือ
มหายมยักษ์ หรือท้าวศากยวงศาว่า อย่าคบกับทศกรรฐ์
เพราะจะพลอยพาให้เสียชื่อยักษ์วงศ์พรหมไปด้วย ท้าวศากยวงศาครองเมืองบาดาล ต่อมามีมเหสีชื่อ
จันทประภา มีธิดาชื่อนางพิรากวนและมีโอรสชื่อไมยราพณ์...
.
.
.
มาคืนหนึ่งทศกรรฐ์ฟุ้งซ่านหนัก เพ้อเจ้อว่าตนมีฤทธิมากไม่มีใครจะต่อกรได้ มีความเกรงกลัวในอานุภาพ รู้ไปทั่วทั้งสามโลก เห็นมีแต่พระอินทร์ผู้เดียวที่ยังอวดดีอยู่เพราะได้จักรแก้วพระอิศวรไว้ จึงคิดให้รณพักตร์ยกทัพไปสังหารเสีย รณพักตร์ก็ปฏิบัติตาม ยกทัพไปต่อสู้กับพระอินทร์ ฝ่ายพระอินทร์เมื่อต้องรบกับรณพักตร์ก็บังเกิดความอึดอัดไม่สบายใจ เพราะหากเศียรของรณพักตร์ขาดตกถึงพื้นดินจะก่อให้เกิดไฟล้างโลก
ทำให้การรบครั้งนี้พระอินทร์ต้องพ่ายแพ้ และหลบหนีไปโดยทิ้งจักรแก้วไว้ รณพักตร์ได้จักรแก้วกลับมาถวายทศกรรฐ์ก็มีความยินดีดั่งได้ฟากฟ้า สวมกอดลูกไว้พูดจาเยินยอว่าแกล้วกล้า ควรแล้วที่เป็นลูกตนผู้สืบสุริยวงศ์เมืองยักษ์ แล้วตั้งชื่อให้ลูกใหม่ว่า “อินทรชิต” ในความหมายว่า ชนะพระอินทร์...
.
.
.
ในตอนที่ 11 นี้ ผมรวมเนื้อหา 4
ตอนในต้นฉบับเข้าด้วยกันคือ “ทศกรรฐ์ชิงบุษบก”, “รณพักตร์กำเนิด”, “สหมลิวันสร้างด่าน” และ
“รณพักตร์ชนะพระอินทร์” ซึ่งตั้งแต่ตอนที่ 1 ถึงตอนที่ 12
นี้นับเป็นปฐมบทของเรื่องรามเกียรติ์ ในตอนจบนั้นหนุมานลาพาลีและสุครีพผู้เป็นน้า
ไปบำเพ็ญเพียรและจำศีลที่ป่ากัทลีวัน ซึ่งในช่วงบทต่อไปจะได้พบกับพระรามที่ป่านี้แหละ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น